Migotanie przedsionków może utrzymywać się stale (utrwalone, przetrwałe) lub pojawiać się tylko okresowo (napadowe). Niezależnie od czasu trwania i częstości występowania migotania przedsionków oraz przyczyny wywołującej tę arytmię, większość pacjentów z migotaniem powinna lub wręcz musi przyjmować leki przeciwkrzepliwe. Głównym celem takiego leczenia jest zmniejszenie częstości występowania zatorów pochodzących z serca oraz ich następstw, a zwłaszcza występowania udaru mózgu. 

Indywidualną decyzję dotyczącą potrzeby leczenia określonym preparatem przeciwkrzepliwym zawsze podejmuje lekarz prowadzący wspólnie z pacjentem a skala CHA2DS2–VASc podpowiada, czy takie leczenie jest potrzebne. Ty też możesz to sprawdzić używając naszego kalkulatora.

Uwaga: stosowane obecnie w Polsce leki przeciwkrzepliwe w terapii migotania przedsionków to preparaty z grupy NOAC (apiksaban, dabigatran, rywaroksaban) lub antagoniści witaminy K (acenokumarol i warfaryna) 

Uwaga: kwas acetylosalicylowy, czyli aspiryna zmniejsza aktywność płytek krwi ale nie jest lekiem przeciwkrzepliwym, który można stosować zapobiegawczo u chorych z migotaniem przedsionków (o ile nie wystąpią inne dodatkowe choroby)

Uwaga: powyższe zalecenia odnoszą się również do większości osób z trzepotaniem przedsionków